این یه بیماری نیست. یه مسئله عادیه که ممکنه موقع امتحان یا خرید خانه یا خواستگاری و.برای هرکسی پیش بیاد.چه پیر،جوون،مغرور یا انسانی که حسابی اعتماد بنفس داره.فرقی نمی کنه. درواقع استرس در حد کمش لازمه. اگه هیچ وقت دچار ناراحتی نشین مریض می شید.ولی اگه از حدش هم بگذره خیلی بده و خیلی بیشتر از غذاهای چرب و نمک برای قلب و اعصاب و کلا همه اعضای بدن ضرر داره. گرچه دکتر بهمون نمیگه از نگرانی زخم معده یا درد کمر گرفتیم ولی این مهمترین دلیلش می تونه باشه.پس اول آروم باشیم و بعد با هم به راه حل های من فکر کنیم
اگه تنشی توی زندگیتون هست اول سعی کنید دقیقا ببینید این تنش چیه؟ به شما مربوط می شه؟کسی می تونه کمکتون کنه؟ اصلا این تنش چقدر بزرگه؟ارزش نگرانی رو داره؟
بنویسین همه ی احساستون در باره ی این تنش رو بنویسید حالا احتمالا کمی خیالات واهی رو کنار گذاشتین و آروم تر از قبل هستید .نه؟ هنوز آرامش ندارین؟ خوب این فقط یه قدم بود. قدم های بعدی رو با هم می ریم
نوشتین؟الان بزرگترین مشکلی که ممکنه پیش بیاد رو در نظر بگیرین خودتونو راضی کنین که این مشکل ممکنه خیلی بزرگ باشه. حالا راحت روی زمین دراز بکشین و بگین این کوچکترین مشکل موجود روی زمینه بعد از در نظر گرفتن بدترین موقعیت سعی کن بپذیری که همینه که هست. ولی کسی قرار نیست تورو بکشه یا زندانی کنه. آزاد هستی و می تونی در بدترین وضعیت هم راه حلی پیدا کنی.
همیشه یه خدایی اون بالا هست که تموم کارای ما رو می بینه.ازش کمک بخواه. دعا کنهیچ وقت نذار این عقیده به وجود بیاد که چون خدا از دلت خبر داره باید بدون گفتن برآورده کنه.خدا دوست داره ازش بخوای تا بهت بده
"کسانی که نمی دونن چطوری با نگرانی بجنگن جوانمرگ میشن" بابا ریلکس باشین.ببین داری از ریخت وقیافه می افتی
همیشه قبل از نگرانی به این فکر کن که چقدر ممکنه روی ظاهرت تاثیر بذاره نگرانی باعث سیاهی زیر چشم میشه.فرم صورت به هم می ریزهماهیچه های قلب با افسردگی و نگرانی زیادی شل می شه و قلب درد می گیرهتنگی نفس میاره.ناراحتی باعث می شه از تو یخ بزنیم و بشیم یه قندیل یخیعمدا جلوی خنده مون رو بگیریم و زشت بشیمتازه ناراحتی حالت قرینه ی صورت رو به هم می زنه و ممکنه یهو صورت کج و کوله بشهزانودرد میارهفراموشی میاره و باعث می شه چیزای کوچیک و افراد مهم زندگی از یاد برناز دیگر خطراتش از دست دادن تمرکز و تعادله حتی در راه رفتنیه دفعه تو خیابون پام کج میشه می افتم توی جوی آب خوشبو !!!!
رودیارد کیپلینگ می گه:"شش آموزگار بزرگ دارم.چه،چرا،چه وقت،چگونه،کجا و چه کسی."توی انگلیسی هم به اینا میگن دبلیو اچ کواِسشن!
به سوالای زیر جواب بده لطفا:
1.علت ایجاد مسئله؟
2.ره حل های احتمالی؟
3.بهترین راه حل؟
حالا که انتخاب کردی با دقت تصمیم بگیر.همین حالا عمل کن.همه ی همت خودتو معطوف اجرای تصمیمت کن و نگرانی درباره سرانجام کار رو کنار بذار. امام جمعه شهرمون می گفت:در حد توانت کار بکن.تا آخرین حد توانت تلاش کن و نتیجه رو به خدا واگذار کن.
این تابستونی حوصله تون حسابی سر رفته؟مشغول هستین ولی مدام نق می زنین؟
4 تا قانون اینجا داریم خوب گوش کن:
1.سرتو گرم کن و به یاد داشته باش که فعالیت سرگرم کننده یکی از بهترین درمان ها برای نق زدنه
2.اجازه نده امور پیش پا افتاده و جزئی شادمانی تو رو ازت بگیرن.بی دلیل لبخند بزن.مهم نیست چه شکلی می شی.به مضحک ترین حالت ممکن لبخند بزن. البته این کار رو توی خیا بون نکن که بدجوری ضایع میشی.
3.به نگرانیتون دستور بدید گم بشه.ببخشیداببینید اصلا این همه همهمه توی مغزتون واسه چیه که شمارو از کار و زندگی و فیلم و کتاب و مجله و. انداخته؟!
4.بذار گذشته در گور خودش آروم لالا کنه.البته قبلش کار گذشته رو تموم کن یه وقت زنده به گور نشه ها.کار گذشته رو زود تموم کن و به آینده هم فکر نکن. آب تو هاون نکن.یه جا یاد داشتی درست کن و بذار روی میز.یه کاغذA4 رو 3-4بار تا کن و بعد روی تا جدا کن که کوچولو بشن واسه یادداشت.ای بابا این همه دردسر نداشت .یه دفترچه بردار و چیزایی که دوست داری بنویس.کارایی که دوست داری هم بنویس.چیزایی که دوس داری بخری هم بنویس حتی اگه پولشو نداری.کسایی که دوست داری هم بنویس.و اونایی که دوست داری ملاقات کنی.اونطرف تر ها هم کارا، چیزا و افرادی که مجبوری بهشون بپردازی بنویسیه لبخند.آهان عکس بدون نگرانیت آمادس.ولی انگار خیلی دوسش نداری.باشه باز هم راه حل می دم
فعلا با چند تا جک چطورید؟
به یکی میگن : چرا زنبورها گل می خورن؟ میگه: چون دروازه باناشون خوب نیستن.
یه نفر صبح میره در مغازش کرکره رو بالا میکشه و میگه: بسم الله رحمن رحیم میره تو. میبینه همه مغازه رو خالی کردن میاد بیرون کرکره رو می کشه پایین و میگه : صدق الله العلی العظیم
از اونجایی که وقتی حوصلمون سر می ره یه سری فکر و خیال میاد توی مخمون باید یه طوری دیدمون رو تغییر بدیم که اگه وروجک توی مغزمون مدام موج منفی فرستاد ما هم یه قدر مطلق بذاریم سر راهش تا همه شون بشن موج مثبت.
در ادامه هم چند تا نکته دیگه باید گوشزد کنم
زندگی ما همون چیزی می شه که ذهنمون می سازه البته فرمایش شما متین که ذهن ما نمی تونه چیزای غیرممکن رو کاملا ممکن کنه.ولی بستگی به این داره که به چی بگیم غیر ممکن؟! اگه آوردن آسمون به زمین یا له کردن خورشید با دست باشه غیر ممکنه ولی هر کاری که بقیه آدما هم بتونن انجامش بدن و دستیابی بهش ممکن باشه دیگه غیر ممکن نیست.
پس باید ذهنمون رو پر از فکر آرامش،شجاعت،سلامتی و امید کنیم.
یکی از نگرانی های اکثر آدما سر و کله زدن با دشمنانشونه. بیاین با هیچ دشمنی درگیر نشیم.اگه نفرتی داریم بذاریم همونجوری ساکت بمونه چون اگه بخوایم به اینکه با دشمنمون درگیر بشیم بپردازیم،بیشتر از آزردن اون خودمون خسته می شیم.از وجود خودمون نیرو گرفته می شه.اون که راحت نشسته و حرص خوردن ما رو تماشا می کنه.پس حتی یک دقیقه رو هم صرف فکر درباره کسانی که دوستشان نداریم نکنیم.
به جای دلگیر شدن از ناسپاسی هم بیاین انتظار ناسپاسی رو داشته باشیم.حتی حضرت مسیح در یه روز 10 جذامی شفا داد و فقط یه نفر ازش تشکر کرد.ما که نباید بیشتر از مسیح باشیم؟! یادمون باشه تنها را دست پیدا کردن به خوشحالی اینکه بعد از کار ازت تشکر میکنن نیست بلکه باید به این فکر کنیم که ازکارمون چقدر لذت بردیم و چقدر ممکنه به بقیه کمک کنه
همیشه ببخش تا تو را ببخشند. وقتی مشکلات زیادی سر راهمونه همیشه نسبت به نعمت های زیاد اطرافمون کور می شیمبه جای شمردن مشکلاتتون نعمت هاتونو بشمارین
وقتی ناراحتیم با شادکردن دیگران خودمون هم شاد می شیم.مطمئن باشین اگه انسان باشیم از شادی اونایی که دوستشون داریم حتما شاد خواهیم شد وقتی به کسی خوبی می کنینبه خودتون خوبی کردینبه خودتون احساس احترام بخشیدین.
