اکنون بـه گروهـی از بـیـماری ها بـر می خوریم که در جامعـه نمونـه های زیادی دارد و حدفاصل روان پـزشکی بـا پـزشکی داخلی بـه شمار می رود . افـزایـش اولیـه فشارخون ، بی نظمی های ضربان قلب ، سکتـه های قلبی ، زخم دوازدهه ، کولیـت عصبی ، کولیـت زخم دار ، کهیـر مزمـن ، اگزما ، جوش غـرور جوانـی ، آسم ، سردردهای تنشی و میگـرنی ، التهاب روماتیسمی مفاصل ، سرطان و بدخیمی های دیگر، دیابت ، التهاب تیروئیـد، اختلالات قاعدگی ، بی اشتهایی عصبی ، چاقی ، همه بیماری های شایع و نگـران کننـده ای هستنـد که بـا وجـود تفـاوت های فراوان ، یک وجه مشترک دارند .همه این بیماری ها جزء بیماری های روان – تنی به شمار می روند ، به این مفهوم که فشارهای روانـی و عواطـف شدیـد از طـریـق دستگاه عصبـی خودکار سبـب اختلالات عضـوی و آسیـب های بافتـی در بدن می شود و در نتیجه رفع آنها نـه تنها بـه معنی پیشگیـری از این بـیـماری هاست ، بلکه منشا روانی نقش عمده ای در تداوم این بیماری ها دارد .